

Jak podzielić kleje. Głównym wyznacznikiem funkcjonalnym, które znalazło też odbicie w normach, jest wytrzymałość na wodę, przy czym podział ów tyczy się wyłącznie klejów mokrych, zatem w większości wikolowych. Klajster D1 – spoina nie jest wodoszczelna (drewno powinno być znakomicie wysuszone). Klej D2 – spoina może być narażona jedynie na chwilowe działanie wody kondensacyjnej albo ściekającej, a wilgotność drzewa nie może przekraczać 18 procent. Klajster D3 – kleje owej klasy nierzadko są nazywane wodoszczelnymi, aczkolwiek nie mogą być narażone na oddziaływanie czynników pogodowych (jednakże można ich używać do spoin zewnętrznych). Znoszą częsty, ale krótkotrwały kontakt ze skroplinami oraz długookresową wil http://www.interchemol.com.pl/produkty/kleje-poliuretanowe/kleje-do-drewna j D4 – to kej w pełni wodoszczelny, ale zgodnie z PN-EN: 204:2002 spoina narażona na oddziaływanie warunków pogodowych musi być pokryta warstwą osłonową – interchemol.com.pl/produkty/kleje-poliuretanowe/kleje-do-drewna/chemolan-b4mTworzy się je poprzez dołożenie utwardzacza do klejów D3, lecz od kilku lat są również dostępne jako gotowe mieszanki. Podział klajstrów ze względu na skład. Kleje polioctanowe są łatwe w użyciu, posiadają charakterystyczny zapach oraz cechuje je duża uniwersalność. Sprawdzają się jako keje do drzewa twardego, miękkiego, klejonego, surowców drewnopochodnych, a również spajania drewna z poniektórymi innymi materiałami.